هایده

سلام من بــــــــه تو یــــــــار قدیمــــی ،منم همــــون هـــــوادار قدیمــــــی

هنـــــــوز همـــــون خرابـــــــــاتی و مستم ،ولـی بــــی تو سبوی می شکستم

همه تشنه لبیم ســـــــــــــــاقی کجایـــــی؟ گرفتـــار شبیم ساقی کجــــــــــــــایی؟

اگه سبــــــــــو شکست،عمـــــر تو باقـــی که اعتبار می،تویی تو ســــــــــــــــــــــــاقی!

اگه میکده امروز شده خونـــــــــــه تزویــر،تو محراب دل ما،تویــــــی تو مرشد و پیــــــــــــر!

همه به جرم مستی،سر دار ملامت،میمیریم و میخونیــــــــــم:سر ساقـــــــــی سلامت

یه روزی گلـــــــه کردم من از عالم مستیتو هم به دل گرفتی دل ما رو شکستــــــــی

من از مستی نوشتم،ولی قلب تو رنجید،تو قهر کردی و قهرت مصیبت شد و بارید

پشیمونـــــم و خستـــــــــــم، اگـــــــــــــــــه عهدی شکستــــــــــــــــــم

آخــــــــــــه مست تو هستم ،اگـــــــه مجرم و مستـــــــــم

 همـــــــــــه به جرم مستی ســـر دار ملامت

میمیریم و میخونیم:سر ساقی سلامت

میگن مستی گناهه

بــــه انگشت ملامت

بــاید مستا رو حد زد

 بــــــــه شلاق ندامت

سبوی ما شکستــه،

در میکده بستـــــــــه

امید همــه مــــــــــــا

به همت تو بستــــــه

به همت تو ســــاقی،

تو کـــه گره گشــــــــایـــــــــی

تو که ذات وفایی همیشه یار مـــایی

همه بـــــــه جرم مستی،ســــر دار ملامت

میمیریم و میخونیمسر ســــــــاقی سلامت